Kırmızı şarap yapımında kullanılan ve neredeyse siyaha dönük mor bir rengi olan Gamay üzümleri, Fransa’dan köken alarak, günümüzde dünyanın pek çok noktasına dağılmış durumda. 15. yüzyıldan bu yana adı kayıtlarda geçen Gamay, şarapçılık tarihinde yer alan en eski kültür bitkilerinden biri olarak biliniyor. İlk etapta Fransa’nın Beaujolis bölgesinde ve Tours civarındaki Loire Vadisi’nde yetiştirilen Gamay, Beaujolis şaraplarının yapımında kullanılmasıyla ünlü. Tarihin bir döneminde, üzümlerin asilzadesi Pinot Noir’in alternatiflerinden biri olarak lanse edilen ancak daha çok ekonomik şarapların muhteviyatında yer almaya başlayan Gamay, şimdilerde ise Fransa’nın en çok yetiştirilen 6. şarap üzümü olma özelliğini taşıyor.
Gamay, Fransa dışında dünyanın farklı noktalarında da rahatlıkla yetiştirilebiliyor. Kolay üreyen ve dayanıklı bir üzüm türü olan Gamay, bakım ve yetiştirme maliyeti açısından da üreticisine büyük bir zorluk çıkarmıyor. Kanada, Napa Vadisi (California), Avustralya, Doğu Avrupa ve Türkiye’nin Trakya Bölgesi, Gamay’ın Fransa dışında sıklıkla yetiştirildiği bölgeler olarak ön plana çıkıyor.
Gamay ile üretilen şaraplar, genellikle ekonomik olarak uygun bir skalda yer alıyor. Gamay şaraplarının hafif veya orta dolgunlukta, yüksek asidite ve düşük tanen değerlerine sahip olduklarını da söylemek gerek. Gamay şarapları, yüksek asiditeleri nedeniyle, ne kadar yıllandırılmaya uygun görünüyor olsalar da üzümün düşük tanen seviyesi bu şarapların yıllandırılmasını oldukça güçleştiriyor. Yine de Fransa’da yetişen bazı Gamay türlerinden üretilen şaraplar, yüksek tanenli şaraplar gibi 10 yıla kadar bekletilebiliyor.
Damakta buruk bir tat bırakan tanen seviyesinin az olması, Gamay’dan üretilen şarapları soğutularak içilen beyaz şaraplara alternatif yapıyor. Yaz aylarında, Gamay temelli şarapları soğutarak tüketmek damakta apayrı bir tat yaratıyor.
